بازگشت دوران طلایی به مناطق آزاد با وزارت مدنی زاده

و در سابق این مناطق عمدتا مرزی بود و برای سرویس به مناطق مرزی و مبحث پیله وری و تجارت چمدانی از آنها استفاده میشد.
بعد این تفکر به روز شد و در لوکیشن های مختلف کشور این مناطق ایجاد شد.
نانوشته خود تجار و ساکنین این منطق برای نوع و مدل تجارت آنها کاربری تعریف کردند که برخی سکوی واردات شدند بعضی پایانه صادرات جاهایی پایلوت گردشگردی مدرن و نقاطی هم به شهرکهای صنعتی تولید مبدل گشتند.
ورای بعضی مسائل که همیشه در همه جا هست و شاید خیلی خوشایند نباشد یک نشاط اقتصادی و اجتماعی خاصی در کشور مشاهده میشد و در دوران سازندگی یکی از کارهایی که به وضوح به چشم می آمد این مناطق بود.
رشد سریع زیرساخت ها و استقبال مردم باعث شد که این حوزه یک بخش جذاب و جدانشدنی از اقتصاد کشور شود.
اما با تغییرات دولت ها این اقتصاد از اهداف تعریف شده نوشته و نانوشته دور شد و درگیر مسائل روز کشور و بعضا سیاسی قرار گرفت و از مسیر ترقی و توسعه دور شد.
هر چند در سالهای اخیر چندین منطقه به این ساختار اضافه شده است اما روند بهره برداری و سیاست گذاری اقتصادی تجاری آن چنگی به دل نمیزند.
داستانهای استقلال آنها از وزارت اقتصاد و تلاش برای وصل مجدد به نهاد ریاست جمهوری یک تلاش بیهوده بود که بسیاری از کارها را معطل گذاشت.
در دولت قبل هم یک بدعت بدی بوجود آمد که دبیر مناطق دو حکمه شد و هم حکم دبیری از سوی وزیر اقتصاد صادر شد و هم حکم مشاورت از سوی ریاست جمهور و این باعث تقابل یک مدیر در درون خود با برنامه هایش شد که بیشتر به ضرر مناطق آزاد شد.
حالا با آمدن دکتر مدنی زاده به رأس هرم وزارت اقتصاد و با برنامه های نو و اجرایی ایشان بخصوص در بحث عدالت اقتصادی و توزیع و تولید ثروت در تمام نقاط کشور پیش بینی میشود روزهای طلایی و خوب مناطق آزاد بار دیگر مشاهده شود.
افکار و برنامه های وزیر جدید را اگر مطالعه کرده باشید متوجه میشوید که مناطق آزاد در آستانه تحولات بزرگ و شگرفی است.
امیدوارم با انتخاب ایشان اقتصاد مناطق آزاد غرق در رونق اقتصادی شود.